W poniedziałek 29 listopada br. w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN we Wrocławiu odbyła się publiczna dyskusja nad rozprawą doktorską, pracownika Instytutu KOMAG pani mgr. inż. Moniki GawlikJędrysiak.
Temat pracy doktorskiej brzmiał następująco: „Synteza chemiczna i badania właściwości biologicznych analogów fosfocukrów występujących w endotoksynach bakteryjnych”.
Temat pracy doktorskiej brzmiał następująco: „Synteza chemiczna i badania właściwości biologicznych analogów fosfocukrów występujących w endotoksynach bakteryjnych”.
Promotorem pracy był prof. dr hab. Andrzej Gamian z Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN, recenzentami byli: prof. zw. dr hab. n. med. Teresa Banaś z Akademii Medycznej we Wrocławiu oraz prof. dr hab. Hubert Krotkiewski z Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN.
Wzrastająca liczba przypadków ciężkiej sepsy, rozpoznawanej u pacjentów hospitalizowanych na oddziałach intensywnej terapii, wymusza poszukiwanie nowych, skuteczniejszych metod walki z uogólnionymi zakażeniami bakteryjnymi, wirusowymi czy grzybiczymi. Obiecujące wydają się być terapie zmierzające w kierunku neutralizacji endotoksyn, poprzez wykorzystanie szeroko reagujących przeciwciał. Takie podejście do terapii wymaga poszukiwania wspólnych dla wielu grup patogenów elementów strukturalnych cząsteczki LPS. Znalezienie wspólnego epitopu byłoby szansą na otrzymanie przeciwciał o szerokim spektrum działania. Jednym z elementów, mogących odgrywać pewną rolę w tworzeniu wspólnego epitopu są podstawniki niecukrowe (np. fosforan, aminokwasy, a także fosfoetanolamina, pirofosforan, grupa O-acetylowa, etanolamina, glicerol czy rybitol). Znaczenie tych niecukrowych podstawników nie zostało jak dotąd jednoznacznie wyjaśnione ze względu na ich dużą labilność, szczególnie w warunkach alkalicznej Odeacetylacji, która prowadzi do ich utraty, głównie na etapie otrzymywania oligosacharydów. W pracy podjęto próbę rozwiązania problemu przez otrzymanie na drodze syntezy chemicznej struktur analogicznych do tych występujących w lipopolisacharydach bakteryjnych. Za model wyjściowy syntezowanych związków przyjęto fragment oligosacharydu rdzeniowego szczepu E. coli K12 C600 (PCM 2531), zwierający podstawniki nieckurowe zarówno w formie reszty fosforanowej jak i glicynowej.
Główne cele pracy to:
Wzrastająca liczba przypadków ciężkiej sepsy, rozpoznawanej u pacjentów hospitalizowanych na oddziałach intensywnej terapii, wymusza poszukiwanie nowych, skuteczniejszych metod walki z uogólnionymi zakażeniami bakteryjnymi, wirusowymi czy grzybiczymi. Obiecujące wydają się być terapie zmierzające w kierunku neutralizacji endotoksyn, poprzez wykorzystanie szeroko reagujących przeciwciał. Takie podejście do terapii wymaga poszukiwania wspólnych dla wielu grup patogenów elementów strukturalnych cząsteczki LPS. Znalezienie wspólnego epitopu byłoby szansą na otrzymanie przeciwciał o szerokim spektrum działania. Jednym z elementów, mogących odgrywać pewną rolę w tworzeniu wspólnego epitopu są podstawniki niecukrowe (np. fosforan, aminokwasy, a także fosfoetanolamina, pirofosforan, grupa O-acetylowa, etanolamina, glicerol czy rybitol). Znaczenie tych niecukrowych podstawników nie zostało jak dotąd jednoznacznie wyjaśnione ze względu na ich dużą labilność, szczególnie w warunkach alkalicznej Odeacetylacji, która prowadzi do ich utraty, głównie na etapie otrzymywania oligosacharydów. W pracy podjęto próbę rozwiązania problemu przez otrzymanie na drodze syntezy chemicznej struktur analogicznych do tych występujących w lipopolisacharydach bakteryjnych. Za model wyjściowy syntezowanych związków przyjęto fragment oligosacharydu rdzeniowego szczepu E. coli K12 C600 (PCM 2531), zwierający podstawniki nieckurowe zarówno w formie reszty fosforanowej jak i glicynowej.
Główne cele pracy to:
- Opracowanie drogi syntezy cukrów podstawionych resztami: fosforanową i glicynową,
- Synteza związków modelowych będących pochodnymi mono- i disacharydów zawierających podstawniki: fosforanowy i glicynowy,
- Otrzymanie surowicy skierowanej wobec syntetycznego fragmentu cukrowego zawierającego podstawniki niecukrowe,
- Określenie wybranych właściwości biologicznych zsyntezowanych związków.